Nú er árið loks að líða undir lok.........................hjúkket...................held að þetta hafi verið erfiðasta ár sem ég hef upplifað og nú er ég ekki með drama ýkjur.

Hef aldrei áður upplifað svona mikið stress, grenj, svefnleysi og þunglyndi, fékk taugaáfall í fyrsta skipti held ég, ekki gaman það. En ég lifði þetta af á bara eftir nokkur lítil verkefni og þá er ég alveg búin. Er svo að fara í verknám á næstu önn á King Edwards sem er spítali fyrir konur svo ég verð annaðhvort að vinna með konur sem eru með krabbamein eða konur sem voru að eignast fyrirbura eða með fæðingarþunglyndi. Er voða spennt fyrir því, meika samt ekki að skjólstæðingar mínir séu mikið að deyja á nógu erfitt með að enda meðferð og senda þau burt lifandi.

En annars er ég búin að flytja í hippa bæinn Freo, bý í húsi á stultum með pall allan hringinn er að panikka að yfir því að snákar komi þarna undir, er alltaf að spyrja Andrew því mér finnst hann svo sjóaður ástrali (hann keyrir um á gömlum ute og er núna með yfirvaraskegg), hann heldur að þetta verði líklega í lagi. En auðvitað er ekkert sjónvarpsloftnet eða síma innstungur í hippahúsinu, svo það er ekkert sjónvarp og ekkert internet. Tom og Cherie eru svo farin í bólið fyrir 9 á kvöldin svo ég sit með vínglas út á palli og horfði á sálfræði myndbönd sem ég fæ í clinicinu í tölvunni minni á kvöldin. Mjög spennandi, líður eins og ég sé áttræð, og verð því að fara á rokktónleika á morgun til að yngja mig upp, kannski ég múgsurfi bara til að halda mér ungri.

Annars er bara að klára skólann, kaupa jólagjafir, þrífa gamla húsið, pakka upp nýja húsinu og liggja á ströndinni þar til haldið er í ferðalagið. Stoppa í Tælandi til að kaupa ódýrt glingur og drasl og svo til Frankfurt að hitta móðgurnar.

Sjáumst bráðum á klakanum (sorry mamma veit þú hatar þegar fólk segir þetta, svo ég varð bara að skrifa það).