Trinadown under

mánudagur, nóvember 21, 2005

Hákarlaparadís

Stundum veit ég ekki alveg hvað það var sem fékk mig til að koma hingað til Ástralíu, þar sem maður er í lífshættu á hverjum degi, ég var að skoða hættulegustu dýr hér í Ástralíu og yfirleitt stóð, deyrð innan við X mínútúr, ekkert móteitur til eða bara hreinlega þú hverfur í kjaftinn á þessum dýrum og getur ekkert gert.
Ég Óli og Luke fórum svo að surfa á Laugardaginn í góðum gír og ég ákvað að ekki hugsa um öll hættulegustu dýr í heimi, sem einmitt búa hér í sjónum í Ástralíu. Eftir dágott stuð í sjónum fórum við svo að hitta Fjólu og vini Luke frá Hong Kong niðri á Cottesloe ströndinni. Þegar við vorum nýkomin úr dífu í sjónum og vorum að þurrka okkur á sandinum, byrjuðu þessir lúðrar að blása og fólkið í sjónum byrjaði að hlaupa og synda í land í panikki. Þetta var hákarlaviðvörunin. Allir komust í land nema þessi tveir strákar

þeir höfðu klifrap upp á þessa súlu og þorðu ekki niður af henni. Það komu tvær fréttaþyrlur svífandi að ströndinni og hákarlavörnin okkar, sem er maður í flugvél, sem flýgur yfir strandlengjuna og lítur eftir því hvort það séu hákarlar í sjónum var svífandi yfir svæðinu líka. Strákarnir tveir stóðu þarna í smá stund með áhorfenda skarann að fylgjast með þeim.

Þar til lífverðirnir komu á bát, litu í sjóinn í kringum þá eftir hákarli og sögðu þeim svo að stökkva út í og synda hratt í land. Ég hefði migið laglega í mig hefði ég þurft að synda þessa sundferð. En þeir komust óhulltir í land. En þess má geta að fyrr á þessu ári, var hákarl sem tók fótinn af einum manni á nákvæmlega sama stað, þ.e. við þessa súlu. Maðurinn dó þarna við súluna og hákarlinn synti burt með fótinn. Maður lifir svo sannarlega on the edge hér down under.

En nú er maður sem sagt búin að koma í fréttunum hér Down under, það var tekin mynd yfir ströndina og ég var ein af litlu manneskjunum sem sáust í fréttunum.

Maður er bara orðin frægur

Cheers mates

miðvikudagur, nóvember 16, 2005

Það er komið sumar!!!



Þetta erum við Eugene frumbyggja vinur minn sem ég hitti á bekk niðri í bæ. Greinilegt að maður þarf að fara að tana sig ef maður á að halda í við Eugene.

Annars er ansi margt búið að gerast sem ég nenni ekki að skrifa um. En tildæmis má nefna loka partýið upp í Murdoch, sem var svipað og íslensk útihátið. Hefðum getað verið á Halló Akureyri. Svo var kokteil sálfræði party, The Melbourne cup þar sem dífan vann í sjötta sinn og ég grét þó ég skildi ekkert hvað væri í gangi. En anorexíu knapinn grét líka. Svo var afmæli hjá Óla íslendingi í Perth, Gay Pride, próf og verkefnaskil, fagnað eftir prófin, svo auðvitað strandarferðir, farið í sund hjá Suzie í úthverfunum og fleira. Ég fer að setja inn myndir af einhverju af þessu. Annars var Astralía að vinna Urugvæ í fótbolta í kvöld svo Ástralir munum keppa í HM í fyrsta skipti í 32 ár.

Annars er ég orðin sjúk í ströndina og er að fara í surf kennslu hjá Todd á morgun, vona að hákarlarnir verða í síestu að chilla þá. Svo er bara komið sumar, ég á eftir að skila einu verkefni og er svo komin í sumarfrí. Mamma og pabbi koma svo eftir 23 daga.

Annars skil ég ekki þessa hætta saman bylgju sem gengur yfir Íslandið þessa dagana, kannski það sé rétt hjá ónefndum manni sem var á geðdeildinni sem ég vann á, að Japanir séu að setja lyf í íslenska drykkjarvatnið sem lætur íslendinga gera skrítna hluti. Kannski settu þeir brakeup 2005 lyfið í vatnið núna.

Cheers mates